Elektrownia jądrowa w Czarnobylu (CzAES) - elektrownia wykorzystująca radionuklidy jako paliwo. Uruchomiona na terenie Ukrainy, niedaleko granicy z Białorusią. Leży 3 km od opuszczonego obecnie miasta Prypec, 15 km od miasta Czarnobyla i 110 km od stolicy Ukrainy - Kijowa. Elektrownia została całkowicie zamknięta w 2000 roku ze względów bezpieczeństwa.
W dniu awarii elektrownia posiadała 4 ukończone reaktory [widoczne na zdjęciu po prawej]. W planach była budowa kolejnych ośmiu reaktorów [ogólnie reaktorów miało być 12], lecz katastrofa pokrzyżowała plany i budowane wówczas reaktory nr 5 i 6 [widoczne na zdjęciu po lewej stronie] nie zostały dokończone.
W reaktorach Europy Zachodniej rolę stabilizatora reaktora pełni chłodziwo. W odmiennych konstrukcyjnie reaktorach typu RBMK [takich jak w elektrowni Czarnobyl], w razie awarii reaktora zdolność spowalniania grafitu miała utrzymywać się na stałym poziomie. Jednakże przestrzeń parowa, która została stworzona przez chłodziwo zwiększyła reaktywność.
W odróżnieniu od innych reaktorów, czwarty reaktor w Czarnobylu nie był chroniony przez masywną obudowę, która zwiększała bezpieczeństwo. Z tego właśnie powodu w trakcie wybuchu, oraz trwającego później przez 14 dni pożaru bloków grafitowych, do atmosfery przedostała się duża ilość substancji radioaktywnych, których rozprzestrzenianie się mozemy zaobserwować na mapach.
Obecnie czwarty reaktor [w którym doszło do eksplozji] chroni sarkofag, który ma na celu niedopuszczenie, do wydostawania się promieniotwórzych pierwiastów ze zniszczonego reaktora. Został on wybudowany zaraz po tragedii, gdy już uporano się z pożarem w czwartym reaktorze. Stary rakofag jest w coraz gorszym stanie, dlatego niedawno rozpoczęła się budowa nowego sarkofagu, który ma być wybodowany nad starym, szczelnie go przykrywając.
